Verborgen in een afgelegen baai aan de noordkust van Ibiza ligt een plek waar tijd en realiteit vervagen. Een plek waar de echo’s van een verleden dat nooit werkelijkheid werd, fluisteren tussen de gebroken ramen en vervaagde muurschilderingen. Dit is Cala d’en Serra, de ruïne van een hotel dat nooit gasten ontving, een droom die nooit tot leven kwam.
Het was de visionaire architect José Antonio Coderch die in de jaren ‘60 een paradijs voor reizigers wilde scheppen. Een luxueus toevluchtsoord, harmonieus verweven met de rotsachtige kustlijn en het kristalheldere water van de Middellandse Zee. Maar nog voor de eerste kamer werd ingericht, voor de eerste flessen wijn werden ontkurkt op de terrassen, kwam de bouw tot stilstand. De redenen blijven gehuld in mist—financiële tegenslagen, veranderende regelgeving, of misschien iets anders, iets wat men niet kon benoemen.
Sindsdien is het betonnen karkas overgeleverd aan de grillen van de natuur en de kunstzinnige zielen die haar muren hebben getekend met kleurrijke graffiti. De wind zingt haar lied door de verlaten hallen, de golven fluisteren oude verhalen aan wie maar wil luisteren. Hier, op deze plek tussen droom en verval, lijkt het alsof de geest van het hotel nog altijd wacht op zijn eerste gasten.
Sommigen die de ruïne betreden, zeggen dat ze een gevoel van aanwezigheid ervaren. Een schaduw in hun ooghoek, een vlaag van parfum waar geen levende ziel te bekennen is. Anderen spreken van een ruisende stilte, een drukkende sfeer alsof de tijd hier niet op dezelfde manier beweegt als elders op het eiland.
En toch blijft Cala d’en Serra onweerstaanbaar. De dapperen die zich wagen langs het ruige pad naar beneden worden beloond met een adembenemend uitzicht. De zonsondergangen hier zijn bijna surrealistisch, weerspiegeld in de gebroken ramen en grauwe betonnen structuren. Een plek waar natuur en verlatenheid samensmelten tot een kunstwerk op zichzelf.
Wat de toekomst brengt voor dit onvoltooide meesterwerk, weet niemand. Misschien zal de ruïne uiteindelijk worden opgeslokt door de tijd, of misschien vindt iemand de moed om de droom van Coderch alsnog tot leven te brengen. Tot die dag blijft Cala d’en Serra een betoverende plek voor degenen die gefascineerd zijn door de schoonheid van verval en de verhalen die in verlaten muren verborgen liggen.
The Lost Dream of Cala d’en Serra
Hidden in a secluded bay on the northern coast of Ibiza lies a place where time and reality blur. A place where echoes of a past that never came to be whisper through broken windows and faded murals. This is Cala d’en Serra, the ruin of a hotel that never welcomed guests, a dream that never came to life.
It was the visionary architect José Antonio Coderch who, in the 1960s, sought to create a paradise for travelers—a luxurious retreat seamlessly integrated with the rocky coastline and the crystal-clear waters of the Mediterranean. But before the first room was furnished, before the first bottles of wine were uncorked on the terraces, construction came to a halt. The reasons remain shrouded in mystery—financial setbacks, changing regulations, or perhaps something else, something that could not be named.
Since then, the concrete skeleton has been left to the whims of nature and the artistic souls who have covered its walls with colorful graffiti. The wind sings its song through the abandoned halls, the waves whisper old stories to those who care to listen. Here, in this place between dream and decay, it feels as if the spirit of the hotel still waits for its first guests.
Some who enter the ruins say they feel a presence. A shadow in the corner of their eye, a faint scent of perfume where no living soul can be found. Others speak of a murmuring silence, an oppressive atmosphere as if time moves differently here than anywhere else on the island.
And yet, Cala d’en Serra remains irresistible. Those brave enough to venture down the rugged path are rewarded with a breathtaking view. The sunsets here are almost surreal, reflected in the broken windows and stark concrete structures. A place where nature and abandonment merge into a work of art all on their own.
What the future holds for this unfinished masterpiece, no one knows. Perhaps the ruin will eventually be swallowed by time, or perhaps someone will find the courage to finally bring Coderch’s dream to life. Until that day, Cala d’en Serra remains an enchanting place for those drawn to the beauty of decay and the stories hidden within abandoned walls.
