Sommige urbexlocaties roepen al van buiten het vermoeden op: “Zou er eigenlijk wel iets te zien zijn?” Dat gold ook voor Bakkerij Belmans, een pand waar we al tientallen keren voorbijreden. En toch — uit nieuwsgierigheid en het idee dat we ‘m toch een keer moesten proberen — zijn we uiteindelijk gestopt.
Het bleek zoals we al vermoedden: een lege doos.
De gevel verraadt nog de vroegere functie. Boven de voordeur hangt de verweerde naam ‘Belmans’, en binnen staat nog een toonbank die verraadt dat hier ooit brood, koek en gezelligheid over de toonbank gingen. Maar daar houdt het dan ook wel op.
De rest van het pand is kaal en leeg. Geen bakkerijmachines, geen bloem op de vloer, geen oude recepten in de kast. Alles is verwijderd, opgeruimd of simpelweg verdwenen. Alleen het gevoel blijft — van een plek die ooit midden in het dorpsleven stond, maar nu slechts echo’s van herinneringen bevat.
Hoewel de locatie geen spectaculaire vondst bleek, was het toch een hoofdstuk dat we wilden toevoegen aan onze urbexverhalen. Soms is het niet de ontdekking die telt, maar de bevestiging van je gevoel.
Bakery Belmans – An Empty Box with a Familiar Name
Some urbex sites already hint at their truth from the outside. That was certainly the case with Bakery Belmans — a building we had passed by over a hundred times before deciding to finally stop and take a look.
And as expected, it was just an empty box.
The front still bears the name “Belmans”, faded above the door, and inside stands a lone shop counter, quietly reminding us that this used to be a bakery. But beyond that — nothing. No tools, no flour-covered floors, no nostalgic smells or memories.
Everything has been stripped. What remains is a hollow shell, echoing the space where everyday life once flowed. Still, there’s a quiet kind of story in such emptiness.
Even though it wasn’t a spectacular find, it was worth the visit — if only to say we were right all along. Not every urbex trip ends with a hidden gem… sometimes, it ends with confirmation.
