Tijdens een doorrit door Balen, België, besloten we even een korte stop te maken aan Kloosterplein 2. Op Google Maps leek het interessant: een groot verlaten gebouw in een rustige buurt. Een potentieel urbexpareltje? Helaas niet. Wat we aantroffen bleek niet meer dan een lege betonnen doos — vermoedelijk een hotel in aanbouw dat nooit is afgemaakt.

De locatie, die we inmiddels gekscherend “Empty Box Wezel” noemen, straalt weinig tot geen sfeer uit. Geen meubels, geen tekenen van leven, geen verval of karakter — enkel kale muren, vloeren van ruw beton en een structuur die al jaren lijkt stil te staan.

Er zijn geen opvallende architecturale elementen, geen graffiti, geen vergane glorie. Zelfs natuur heeft het gebouw nog niet echt teruggeëist. Alles voelt onaf en leeg, alsof het net gisteren is gestopt met bouwen en iedereen gewoon is weggelopen.

We hebben slechts een paar snelle foto’s van de buitenzijde gemaakt, meer om te documenteren dat we er geweest zijn dan om iets visueel vast te leggen. Dit is zo’n locatie waar je per ongeluk op uitkomt, en snel weer doorrijdt.

Toch hoort ook dit bij urbex: soms ontdek je parels, soms enkel beton. En eerlijk? Dat maakt het avontuur juist echt.

Empty Box Wezel – Not Every Urbex Spot Is Worth the Drive

While passing through Balen, Belgium, we decided to check out a site on Kloosterplein 2. From satellite view, it looked promising: a large, isolated structure in a quiet part of town. A hidden gem for urbex, maybe? Unfortunately, it turned out to be exactly the opposite — a lifeless concrete shell, probably once meant to be a hotel under construction that never got finished.

We’ve come to call it “Empty Box Wezel”, and that name fits. There’s no decay, no history, no haunting atmosphere — just bare concrete, hollow floors, and empty rooms. It doesn’t feel abandoned in the romantic urbex sense — more like forgotten by the contractor.

No graffiti, no furniture, no stories to tell. Even nature hasn’t had much of a chance to reclaim the space. It’s like a paused construction site where nothing has happened for years — and likely never will.

We took just a few photos of the shell, more as a record of our visit than for any visual impact. It’s not a destination you’d go out of your way for — more of a curiosity if you’re already nearby.

Still, this is part of the urbex experience. Sometimes you find gold. Sometimes, just concrete.