Wat ooit begon als een bloeiend bedrijf, veranderde langzaam in een stille getuige van vergane glorie. Na decennia van productie sloot de chocoladefabriek in 1992 definitief haar deuren. De opkomst van massaproductie, strengere voedselnormen en buitenlandse concurrentie zorgden voor een langzaam maar onafwendbaar verval.
Vandaag de dag is het terrein overwoekerd, de fabrieksgebouwen vervallen. Toch zie je binnen nog veel: oude machines, verpakkingslijnen, en dozen chocoladevellen. De geur van chocola is vervangen door die van roest en vocht.
Urbexers die zich hier wagen, vinden een ware tijdcapsule. Alsof de medewerkers gisteren zijn vertrokken. Posters hangen nog aan de muur, koffiemokken staan op bureaus. Het terrein is moeilijk bereikbaar, deels afgesloten, en op sommige plekken gevaarlijk.
Toch blijft de fabriek fascinerend – een herinnering aan een ander tijdperk. Een plek waar smaak, vakmanschap en geschiedenis samenkomen in stilte.
From Success to Silence – The Decline of Schwarzwaldwerk Mauterer
What once thrived is now still and fading. After decades of production, the chocolate factory officially shut down in 1992. Mass production, stricter regulations, and global competition slowly led to its downfall.
Today, the site is overgrown, and the buildings are in decay. Yet, inside you’ll still find machines, chocolate molds, and packaging rolls – remnants of a sweeter past. The scent of cocoa has been replaced by rust and damp air.
Urban explorers who dare to enter find a time capsule. Desks still hold mugs, posters hang on the walls, and it feels like workers just stepped out. The site is partly fenced off and structurally fragile.
Despite this, the location has a strong pull. A silent monument to craftsmanship and a bygone chocolate age.
Vom Erfolg zur Stille – Der Verfall von Schwarzwaldwerk Mauterer
Was einst florierte, liegt heute im Verfall. 1992 wurde die Produktion in der Schokoladenfabrik endgültig eingestellt. Globalisierung, Preisdruck und veränderte Auflagen führten zur Schließung.
Das Gelände ist inzwischen überwuchert, die Gebäude verfallen. Doch im Inneren finden sich noch viele Spuren: Verpackungsmaschinen, Gussformen und Produktionsreste. Der Duft von Schokolade ist dem von Rost und Moder gewichen.
Für Urban Explorer ist es ein Ort der Entdeckung – eine echte Zeitkapsel. Kaffeetassen auf Schreibtischen, Kalender an den Wänden. Es wirkt, als hätte jemand einfach das Licht ausgemacht und sei gegangen.
Ein eindrucksvolles Mahnmal für handwerkliche Tradition – und eine Ära, die längst vergangen ist.
